Gıda Mühendisleri Odası Mersin Şube Başkanı Yusuf Değirmenci, artık gıdaların silah kadar önemli bir madde olduğunu belirterek, "Dünya Bankasının rakamlarına göre temel gıda fiyatları son 4 yılda yüzde 100’e yakın arttı. Gıda serbest piyasa ekonomisinin insafına bırakılmamalıdır. Dünyada yaşanan açlık ve yetersiz beslenmenin nedeni üretim yetmezliği değil üretim ve tüketimin adaletli bir şekilde sağlanmamasıdır" dedi.
16 Ekim Dünya Gıda Günü ile ilgili açıklama yapan Yusuf Değirmenci, sermayenin doğayı, insanı ve emeği tarumar ettiği, 1 milyar insanın aç yaşadığı bir ortamda Dünya Gıda Günü’nü kutladıklarını ifade ederek, "Özellikle son yıllarda gündem işgal etmekte olan temel ürünlerin yetiştirildiği ülkelerde yaşanan doğal afetler, iklimdeki istikrarsızlıklar ve bir yanda gıda artıklarını çöpe atan ülkeler varken, bir yanda açlığın yaşanıyor oluşu ve bu koşullarda gıda ticaretinin tümüyle serbestleştirilmesi, tarımsal fiyatların ve üretimin dış etkilere ve spekülasyona daha açık hale gelmesi, tarımsal üretimin sürdürülebilirliğini sağlayacak politikaların önemini de bir kez daha gözler önüne sermiştir" şeklinde konuştu.
"ARTIK GIDA SİLAH KADAR ÖNEMLİ BİR MADDE"
Artık gıdaların silah kadar önemli bir madde haline geldiğini vurgulayan Değirmenci, "Açlık tehlikesi bu kadar belirginken gıdanın serbest piyasa ekonomisinin insafına bırakılamayacağı bilinmektedir. Dünya Bankasının rakamlarına göre temel gıda fiyatları son 4 yılda yüzde 100’e yakın artmıştır. Daha önce söyledik yine söylüyoruz. Dünyada yaşanan açlık ve yetersiz beslenmenin nedeni üretim yetmezliği değil üretim ve tüketim adaleti bir şekilde sağlanmamasıdır. Kontrol altına alınamayan gıda fiyatları sorunu, dünyada ve ülkemizde sıklıkla gündeme gelmektedir. Doğru politikalar belirlenmemesi halinde bu durumun ülkeler için bağımsızlık sorunu haline geleceğinden kimsenin şüphesi olmamalıdır" diye konuştu.
Yaşanan olumsuzlukların birinci nedeninin üretimle uğraşan çiftçiyi, üreticiyi üretimden uzaklaştırmak olduğunun altını çizen Değirmenci, "Kırsal ve kentsel hayatta yoksulluk artmakta, üretici tarımsal üretimden vazgeçerek şehirlere göz etmekte, üreticinin etkin bir örgütlülük içinde olmaması bu süreci hızlandırmaktadır. Tarımsal üretimle uğraşanlar zorlu bir yaşam içerisindedirler. Üretime küsen üreticiyi daha sonra döndürmek mümkün olmayacaktır. Sömürü düzeninin giderek yerleştiği günümüzde, doğayı ve emeği birlikte geliştirecek, üreticiyi üretimden uzaklaştırmayacak üretim tarzlarına ihtiyacımız vardır. Bu ihtiyaç aynı zamanda kendi geçim araçlarımızı üretme, geleceğimiz üzerinde söz sahibi olma ve temelde de kendi kendimizi yönelebilme gerekliliğinden doğmaktadır" dedi.