Biri 10, diğeri ise 12 yaşında iki çocuğu olan Ayser Koçak’ın eşi 2013 yılında intihar etti. Eşi ile boşanma aşamasında olduklarını ve hayatını kaybettiği için boşanmanın da gerçekleşemediğini belirten Ayser Koçak, 2013 yılından bu yana çocukları ile görüşemediğini ileri sürdü. Çocuklarının velayetinin de kendisinde olduğunu belirten Koçak, kızı ve oğlunun amcalarında kaldığını ve yetkililerden çocuklarının alınıp kendisine verilmesini talebinde bulundu.
“Çocuklarımı göremiyorum"
Çocukları ile hiçbir şekilde görüştürülmesine izin verilmediğini savunan Koçak, “6 yıldır çocuklarımı ne alabiliyorum ne görebiliyorum ne seslerini duyabiliyorum. En üst yetkililere sesleniyorum, çocuklarımı istiyorum. Çocuklarımla hiçbir bağım oluşmuyor. Çocuklarım anne sevgisinden ve şefkatinden mahrum kalıyorlar ve onların geleceğinden, yaşantılarından hep endişe içerisindeyim. Ben çocuklarımı istiyorum. Çocuklarımdan biri 10 yaşında diğeri 12 yaşında. Çocuklarım amcalarının yanında ve amcalarının da hiçbir düzenli hayatı yok. Kız çocuğum onların yanında ve kız çocuğumun yanlarında kalmasını istemiyorum. 2013 yılında eşim vefat etti. Eşim kendi borçlarından dolayı kendi canına kast ederek hayatını kaybetti ve bu olaydan ötürü doğup büyüdüğüm şehri terk etmek zorunda kaldım” dedi.
“Çocuklarımı istiyorum”
Can güvenliği olmadığı için ailesi ile birlikte şehir değiştirmek zorunda kaldığını anlatan Koçak, şöyle devam etti:
“Can güvenliğim olmadığı için çocuklarımı alamadım onların elinden. Çocuklarım halen onların elindedir ve hiçbir şekilde onları benim ile görüştürmüyorlar. Ne okulda ne aile içinde telefon ile hiçbir şekilde görüştürmüyorlar. Çocuklarımın velayetleri benim üzerimde olmasına rağmen, nüfus kayıtları üzerimde olduğu halde ben çocuklarımı alamıyorum. Yetkililere sesleniyorum ben çocuklarımı istiyorum. Bir anne olarak sesleniyorum çocuklarımı istiyorum. 12 yaşındaki erkek çocuğum sosyal medya aracılığı üzerinde bir kere bana mesaj attı bana. Anne mahkemeyi kazan yanına geleceğim mesajı attı. Ondan sonra bir daha çocuğuma ulaşamadım. Çocuklarım tehdit altında. Okulda bile zan altındalar orada bile görüşemiyorum. Aile sosyal politikalar Bakanlığına sesleniyorum, Cumhurbaşkanlığına bir anne olarak sesleniyorum yavrularım benim üzerimedir ama alamıyorum.”